Bescherming archeologisch erfgoed

Overblijfselen van oude culturen stellen onderzoekers in staat om het verleden te reconstrueren en te duiden. Die overblijfselen worden meestal gevonden door opgravingen. Het opgraven van overblijfselen moet zeer zorgvuldig gebeuren om verlies van gegevens te voorkomen. Sinds het midden van de negentiende eeuw is de archeologie tot een wetenschap geworden.

Regels ten aanzien van archeologische vindplaatsen

Nederland heeft 12.000 archeologische vindplaatsen waarvan 1.500 als rijksmonument worden erkend. In de ruimtelijke ordening moeten gemeenten en provincies rekening houden met de aanwezigheid van die vindplaatsen wat onder meer inhoudt dat iemand die wil bouwen bij een archeologisch rijksmonument een monumentenvergunning nodig heeft. Gemeenten zijn in deze gehouden aan een wet van 2007 met betrekking tot archeologische vindplaatsen.

Archeologische vindplaatsen niet allemaal afgraven

Onder een archeologische vindplaats moet een terrein worden verstaan waarvan bekend is dat er zich historische resten bevinden. Overigens is het niet de bedoeling om die vindplaatsen allemaal af te graven. De overheid wil juist de restanten onder de grond bewaren om later met nieuwe technieken onderzoek te kunnen doen of om in de toekomst met andere uitgangspunten onderzoek mogelijk te maken.

Vondsten melden bij Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Wie denkt dat hij, als hij iets heeft opgegraven in zijn tuin of waar dan ook, het zonder meer voor zichzelf kan behouden heeft het mis. Een archeologische vondst dient te worden gemeld bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Opgravingen zijn ook aan strikte regels gebonden en mogen alleen gebeuren door vakbekwame archeologen nadat daar een opgravingsvergunning voor is afgegeven.

Vondsten bij overledenen

Veel archeologische gegevens hebben te maken met grafheuvels of hunebedden. Een grafheuvel bestaat uit een zandheuvel die opgeworpen is over een of meer dode lichamen of over een urn of een soort grafkist. Bij opgegraven grafheuvels zijn dikwijls ook talrijke voorwerpen gevonden. Ook is dat het geval bij hunebedden die bestaan uit historische grafkamers waarin vooral veel aardewerk is gevonden.