Tapijten en kleden gebruiksartikelen en kunstvoorwerpen

Al eeuwen lang worden tapijten en kleden gebruikt voor allerlei doeleinden. Van tentwand tot pure sier en van bodembedekking tot inpakmateriaal. De hoofdtechnieken om tapijten en kleden te maken zijn knopen en weven. De gebruikte materialen zijn voornamelijk wol, katoen en zijde. De kleuren van de gespinde wol werden vroeger bereikt door natuurlijke kleurstoffen en tegenwoordig op chemische manier in elke variant die bedacht kan worden.

Herkenbare verschillen

Veel culturen kennen hun eigen patronen en kleurcombinaties die van geslacht op geslacht zijn overgeleverd. Ook hebben de culturen elkaar beïnvloed en komen zaken nu wereldwijd bijeen. Maar toch zal een kenner er meteen een Perzisch tapijt uithalen of een barokgobelin of een specifieke kelim uit Marokko.

Knopen is tijdrovend werk

Tapijten knopen met de hand is een tijdrovend karwei. Het is daarom verklaarbaar dat handgeknoopte tapijten vooral werden en worden vervaardigd in landen met goedkope arbeidskrachten. Ook is het aantal knopen per vierkante centimeter en uiteraard de grootte van het kleed bepalend voor de tijdsduur van het knopen.

Knopen of weven

Naast knopen kunnen tapijten ook geweven zijn waarbij geen pool ontstaat door de korte stukjes wol die voor het maken van een geknoopt tapijt worden gebruikt. Bij een geweven tapijt zijn lange wollen draden vlak verwerkt door de schering en inslag.

Gobelins als kunstwerken

Een speciaal soort tapijt is een tapijt dat aan de wand wordt gehangen zoals een gobelin dat vervaardigd is met zijden draden in plaats van wol. De dunne zijden draden lenen zich uitstekend om zeer minutieuze taferelen te maken waardoor gobelins dikwijls werkelijke kunstwerken zijn.

In deze special wordt een beeld gegeven van de verschillende tapijten en kleden met onder meer informatie over hun oorsprong en karakterkenmerken.