Tamelijk onbekende aandoening misofonie

Het verschijnsel misofonie is het best samen te vatten in 'haat voor bepaalde geluiden'. Iemand die daarmee behept is kan er vreselijk van lijden. Dat gaat zelfs zo ver dat woedeaanvallen het gevolg kunnen zijn. Een veelvoorkomend voorbeeld is ergernis aan eetgeluiden die door tafelgenoten worden gemaakt. Veel misofonen kennen misofonie al van kinds af aan en raken het verschijnsel nooit kwijt. Ze groeien er niet overheen zoals dit met sommige andere nare ervaringen uit de kinderjaren wel kan zijn.

Misofonie: tamelijk onbekende naam

Veel mensen kunnen zich weinig of niets voorstellen bij misofonie. Wie geen misofoon in zijn omgeving heeft kent meestal zelfs de term misofonie nog niet. Degenen die lijden aan misofonie kennen ook niet altijd de term die daar sinds een tiental jaren voor wordt gebruikt. Zij kennen echter wel het verschijnsel en denken in veel gevallen dat zij de enige zijn die er aan lijden. Maar sinds misofonie een naam heeft en het verschijnsel wordt omschreven is dat aan het veranderen.

Weinig mogelijkheden om te helpen

Helaas is misofonie een aandoening waar geen medicijn voor bestaat en waar de toepassing van een therapie pas in de kinderschoenen staat. Sommige gedragstherapeuten proberen misofonen te helpen om beter met de kwaal om te kunnen gaan. Een speciale therapie wordt ontwikkeld door het AMC. Maar ten opzichte van het grote aantal misofonen dat in mindere of meerdere mate lijdt bestaan anno 2017 nog veel te weinig mogelijkheden om te helpen.

Woedeaanvallen bij aandoening misofonie

Onbekendheid heeft er voor gezorgd dat velen de kwaal nog steeds niet serieus nemen. Het gevolg is dat misofonen zich niet begrepen voelen wat het lijden aan de kwaal zeker niet ten goede komt. Bij meer begrip zouden zij zeer gebaat zijn. Het zou voor sommigen misschien ook kunnen leiden tot minder heftig reageren. Die heftigheid kan zelfs oplopen tot woedeaanvallen waar de omgeving meestal helemaal niets van begrijpt.

Talrijke geluiden

Binnen de begripsverklaring van “haat voor bepaalde geluiden” kunnen die geluiden zeer verschillend zijn. Gelukkig ergert een misofoon zich in de regel maar aan een beperkt aantal daarvan. Maar dat doet aan de hevigheid van de ergernis niets af. Die geluiden kunnen gaan van dagelijkse geluiden waar nooit iemand bij stilstaat tot geluiden waar iedereen zich wel eens aan ergert en door een misofoon als vele malen erger worden ervaren.

Niet verwarren met andere “haat voor geluiden”

Een ander soort “haat voor geluiden” bestaat bij de verschijnselen tinnitus en fonofobie. Bij tinnitus lijkt het alsof de hersenen geluiden waarnemen terwijl er geen geluiden zijn. Tinnitus wordt ook wel oorsuizen genoemd omdat het gepaard gaat met voortduren suizen in een of beide oren. Fonofobie is gevoeligheid voor hard geluid dat als zeer onprettig wordt ervaren en soms zelfs pijnlijk kan zijn. Maar beide verschijnselen mogen niet verward worden met misofonie dat toch echt iets anders is.